Σίφνος

Από τα αρχαιολογικά ευρήματα τεκμαίρεται ότι η μεταλλουργία στο νησί γνώρισε μεγάλη ακμή κατά την 3η χιλιετία π.Χ.. Η Σίφνος υπήρξε ένα από τα πλουσιότερα μέρη του αρχαίου κόσμου κατά την αρχαϊκή και πρώιμη κλασική περίοδο, χάρη στα χρυσωρυχεία, τα αργυρωρυχεία και την ανάπτυξη της κεραμικής τέχνης. Η επωνυμία της «Παναγίας της Χρυσοπηγής», απηχεί ακόμη και σήμερα τη φήμη τους. Οι Σιφνιοί ήταν οι πρώτοι που έκοψαν χρυσό νόμισμα και οι πρώτοι που χάραξαν και τις δυο όψεις των νομισμάτων. Επίσης χαρακτηριστικό δείγμα της ακμής του νησιού είναι η ανοικοδόμηση, το 525 π.Χ., του γνωστού «Θησαυρού των Σιφνίων» στο Ιερό των Δελφών, ενός κτηρίου ιωνικού ρυθμού με πλούσια γλυπτική διακόσμηση, ιδιαίτερη αισθητική και καλλιτεχνική αξία που ήταν και το πρώτο ολομάρμαρο κτήριο της Ηπειρωτικής Ελλάδας. Κατά τις μεταγενέστερες περιόδους, το πλήθος των αρχαίων Πύργων- με κορυφαίο παράδειγμα τον Άσπρο Πύργο επάνω από τις Σαούρες-, που χρονολογούνται στην ύστερη κλασική και ελληνιστική περίοδο και βρίσκονται κτισμένα κοντά σε μεταλλεία, θεωρήθηκαν οχυρές κατασκευές, που έχουν σχέση με αυτά.